liguryjski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Później, gdy tylko uzyskał możność ruszenia w świat, zawarł przy pierwszej sposobności przyjaźń z drugą swoją ojczyzną, z Włochami, do których tęsknił półświadomie. Nareszcie zobaczył i mógł pokochać słońce, kwiaty, bezchmurny błękit nieba i lazur morza liguryjskiego, bijącego o „jasny brzeg44...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dębicki, Zdzisław 1928. Portrety. Serja II, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.