liberalno-protestancki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) (dawna tradycja: po roku 64, czyli po śmierci Piotra; nowsi: 55—60). Inni uczeni wskazują na lata 65—70, lub nawet po 70 roku; część natomiast opowiada się za 42—45 rokiem. Ostatnie daty są szczególnie interesujące: większość egzegetów liberalno-protestanckich — a obecnie i sporo katolickich — odwraca kolejność Mt i Mk, traktując tę drugą właśnie jako najstarszą ewangelię. Tak więc nie Mk jest skrótem Mt (bo wtedy niezrozumiałe, czemu opuszcza szereg ważnych momentów z Mt), lecz Mt jest rozwinięciem wcześniejszego krótkiego i prostego opisu Mk. Za pierwot...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Keller, Józef (red.) 1968. Zarys dziejów religii. Praca zbiorowa, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.