letnik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) których coś nakształt rysów człowieczych wyglądało. Na obu poręczach krzesła leżało Ł wyciągniętych dwoje rąk, chudych jak szczapy, zakończonych żółtemi niby jastrzębiemi szpony; zresztą ubiór tej piekielnej larwy składał się ze staroświeckiego płóciennego letnika, którego białość mocno odbijała od czarności safianu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.