landkuczer

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) lu rozmawiali, ludzie młodzi i jak można było sądzić, zamożni. Puścili się oni w tę pogoń za Pułaskim i za mną, dowiedziawszy się bowiem — tak się oświadczali — dopiero po naszym odjeździe, kto my jesteśmy, pragnęli jako aufrichtige Polenfreunde widzieć się jeszcze mit so ausgezeichneten polnischen Patrioten1 i -wypić z nami po kielichu wina. Jakoż wydobyli zaraz z toreb każdy po parę butelek szampana i musieliśmy je z nimi wypróżnić, rozumie się, przy pomocy landkuczera czy konduktora (oprócz tego dostał on coś na rękę), jako też i podróżnych, którzy na zatrzymanie szarabanu zezwolili. Podczas tego poczęstunku prawili nam ci serdeczni ludzie przesadzone komplementa, które ja potem musiałem Pułaskiemu tłumaczyć. Po wypróżnieniu butelek pożegnali się czule z nami i my z nimi nawzajem, boć honum vinum laetificat'cor hominis...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Janowski, Jan Nepomucen 1950. Notatki autobiograficzne 18031853, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.