lafeta

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) sprzeciwów. Nauczył się znać na broni, którą pułkownik Dułour miłował jak krzepką niewiastę, zachowywał się tak, jakby rozumiał tę miłość, nie wyśmiewał się z niej nigdy, nawet w gronie kolegów, uczył się dobrze i pilnie, pracował przy działach bez szemrania na każdym wyznaczonym posterunku, nie skarżył się, gdy haki armat lub obręcze lafet miażdżyły mu delikatne palce; jako kanonier-kierownik wykazywał duże zdolności, ostrzeliwał teoretycznie wieże kościołów, domy, wzgórza, wyimaginowanych ludzi, jak inni odrabiał ćwiczenia wysokogórskie, maszerował po dziesięć mil dziennie z tornistrem na plecach, pisywał umyślnie z żołnierska prostackie listy do Arenenberga — słowem, książę Louis z przydomkiem Napoleon stal się...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Neumann, Alfred 1937. Nowy Cezar, przeł. M. Wassermanówna, Warszawa : Rój
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.