kłódeczka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Tegoż dnia, wieczorem, w małej stamcyjce, koło łóżka zasłanego pasiastym piernatem, za niezgrabnym stolikiem siedział Onisim naprzeciw Wasilisy. Matowożółty, ogromny samowar sapał i chrapał na stole; doniczka geranium sterczała na parapecie; w drugim kącie, przy drzwiach, stał bokiem obskurny kufer z maluteńką kłódeczką; na kufrze leżała rozlazła kupa różnych starych szmat; na ścianach czerniały zasmolone obrazki. Onisim i Wasilisa pili herbatą milcząc, patrząc jedno drugiemu w twarz, długo obracali w rękach kostki cukru, jakby wbrew chęci odgryzali kawałeczek, marszczyli się, mrużyli oczy i ze świstem wciągali przez zęby żółtawą gorącą lurę. Wreszcie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Turgieniew, Iwan 1955. Z pism. Trzy portrety i inne opowiadania, tłum. Cz. Jastrzębiec-Kozłowski, P. Hertz, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.