kunktatorzenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wym. Sam pomagał w załadunku (czym zresztą denerwował odpowiedzialnego za to chiefa), żeby przyśpieszyć odcumowanie i nie płacić dubeltowo za zawinione kunktatorzenie. Kapitan siniał od krzyku, także bryzgał śliną, kiedy indziej od takiego krzyku rozpadłby się statek, a przedtem marynarze trupami usłaliby kabiny i pokłady, ale w tej sytuacji prawdziwa groza odbijała od drugiej grozy, jak ciemność burzy od ciemności bezdennej studni. Szał z szałem się mocował. W końcu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Machejek, Władysław 1970. Partyzant sługa boży. Powieść, Warszawa : Wyd. MON
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.