kuklanka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Był to chłopak lat dwudziestu paru, dość wysoki, barczysty i tęgi, ale obecnie, równie jak i inni mieszkańcy jurty, głodem wycieńczony; obszerna futrzana kuklanka * zwisła mu z ramion ciężkimi, niezgrabnymi fałdami; płaska, szeroka, ciemnobrązowa twarz, uwieńczona ogromną szopą Kuklanka — rodzaj bluzy futrzanej spadającej do kolan i niekiedy opatrzonej kapturem. Bluza z futra sierścią na zewnątrz (przyp. aut.)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sieroszewski, Wacław 1956. Na kresach lasów. Powieść, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.