krepel

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Babka nic nie zamykała oprócz komody. Był to staroświecki sprzęt o trzech przepastnych szufladach. Nikt nie wiedział, co się w nich kryje, może nawet domyślano się tam „skarbów". Mnie był znajomy pewien kąt w górnej szufladzie, skąd babka wydobywała ogromnie sędziwe cukierki. W drugim rogu składała różne zepsute rzeczy: korkociągi, czyli — jak się mówiło u nas w domu — „trybuszony", zasuwki, sprzączki, zębate kółka do wycinania krepli. Ucieszona z odnalezienia kluczyków, otworzyła do połowy szufladę, odłamała mi kęs zbitych w jedną masę cukierków od króla Ćwieczka, spojrzała na żelazne rupiecie: — Ile się tego nazbierało! Czemu to Lolo tak długo nie przychodzi?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Parandowski, Jan 1955. Pisma wybrane, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.