kopieniacz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zachodzi z nim to samo, co w XIX w. zachodziło z ludźmi przyzwyczajonymi do pisania piórem gęsim, gdy proponowano im stalówki. Nie umieli nimi pisać równie szybko i równo. Obsadka wydawała im się zawsze za ciężka, a pióro 6talowe wymagało innego sposobu przyciskania. Stare pokolenie pozostało też wierne piórom gęsim, a o zwycięstwie stalówek zadecydowały dzieci szkolne, które od razu uczyły się nimi pisać. Nie inaczej jest z kopieniaczami w niektórych krajach podzwrotnikowych, gdy im się proponuje udoskonalone motyki na długich trzonkach: odrzucają je po krótkiej próbie i pracują dalej przez cały dzień zgięci wpół, w pozycji niesłychanie męczącej, z którą się jednak „zżyli". Tak zwana rutyna, tępy konserwatyzm itp. są bardzo często uzasadnione funkcjonowaniem organizmu psychofizycznego, urobionego w pewnym określonym kierunku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czarnowski, Stefan 1958. Kultura, wyd. 3, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.