komiczno-dramatyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) prowadził do całkiem wyjątkowego mistrzowstwa. Dowcipny, wesoły, szarmancki, jak to mówią do tańca i do różańca, choć jako zawołany tancerz, więcej do tańca, niż do różańca, miał szczególny dar podobania się sentymentalno-zmysłowym Wiedenkom, co sprawiało, iż z niemi był w ciągłych kabałach, że z powodu swych ciągłych miłostek raz po raz znajdował się w sytuacjach komiczno-dramatycznych. Podobny urok, jaki on wywierał na kobiety, wywierała jego bardzo przystojna siostra, swym powabem odziedziczonym po matce, na mężczyzn. Dość powiedzieć, że w niej kochali się jedno...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bieńkowska, Ewa 1999. Spór o dziedzictwo europejskie. Między świętym i świeckim, Warszawa : W.A.B.
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.