komediowość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wiadomo, że Czechow nie zgadzał się z wystawieniem swoich sztuk jako rzewnych dramatów. Z uporem nazywał je komediami, a niekiedy używał nawet określeń paradoksalnych — wodewil i farsa (patrź przypis do listu 365 oraz listy 365, 366 i 387). Chodziło mu widocznie nie o większą komediowość postaci negatywnych (jak Sieriebriakow i Natasza) ani postaci naszkicowanych wyraźnie satyrycznie (jak Kułygin i Gajew), ani też drugorzędnych (jak Andrut i Szarlota), bo w ujęciu tych ról, których komizm trudno byłoby przeoczyć, Teatr Artystyczny zabłysnął prawdziwą maestrią...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.