koleżka-huzar

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) On jako zaimek wskazujący i tenże temat w przypadkach zależnych: „powtarzam je jako wspomnienie, nie przywiązując do onego wragi szczególnej“ Pam. I, 2; „dochody z onego ciągnął“ ib. 55; „z momentu onego“ ib. 96; „zamiar ten nie powiódł się. Zamiast onego nastąpił odwrót pośpieszny“ ib. 351; „kwilenia onego powód rozumiejąc“ Z b. ch. I, 95; „w czasach onych panowała hajdamaczyzna“ Kom. 98; „Musiał Szmulański on być koleżką-huzarem, budzącym miłe wspomnienia“ Zar. 9, i gdzieindziej, np. Pam. I, 27, 68, 84, 96, 129, 300, 463; II, 90, 258, 274; Z b. ch. I, VI, 95...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Doroszewski, Witold 1949. Język Teodora Tomasza Jeża (Zygmunta Miłkowskiego). Studium z dziejów języka polskiego XIX wieku, Warszawa : TNW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.