kobieta-sąsiadka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) U Anikuszki w chacie nie ma czym odetchnąć. Z lampy ulatniają się czarne, ostre języki kopcia, a spoza dymu tytoniowego nie widać ludzi. Żołnierz-harmonista nie tak jak należy rżnie „saratowską“, ściąga do ostatka miechy, rozrzuciwszy szeroko długie nogi. Na ławach siedzą czerwonoarmiści, kobiety-sąsiadki. Zonę Anikuszki hołubi krzepki człek w watowanych spodniach polowych i krótkich butach, ujętych w olbrzymie, jak gdyby wzięte z muzeum ostrogi. Czapka ze strzyżonego siwego baranka odrzucona na tył kędzierzawej głowy; po burej twarzy spływa pot. Mokra ręka parzy plecy żony Anikuszki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szołochow, Michał 1955. Cichy Don. T. 3-4, tłum. W. Rogowicz, A .Stawar, wyd. 6, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.