kobieta-pułkownik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) pułkowi 1. C lp. rzecz. r. m. pułk; 2. M, W lm. r. m.-os. przym. pułkowy, np. trębacze pułkowi pułkowniczek 1. M lp. rzecz. r. m., zdr. rzecz, pułkownik; 2. D lm. rzecz. r. ż. pułkowniczka rząd. 'kobieta-pułkownik’ pulkowniczka 1. M lp. rzecz. r. ż.; 2. D, B lp. rzecz. r. m.pułkowniczek pulkowniczkach, pułkowniczkami, pulkowniczkom pułkowniczy 1. M, W lp. rzecz. r. m. hist. 'w dawnej jeździe polskiej: porucznik chorągwi, której dowódca-pułkownik był tytularny’; 2. 3 os. lp. cz. ter. czas...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Buttler, Danuta (red.) 1984. Słownik polskich form homonimicznych, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.