karaluchowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Widzi stary diabeł, że rzecz się nie udała; poszedł do króla karaluchowego i mówi podstępnie: — Wydajmy — powiada — wojnę, zawojujemy Iwana-króla. On tylko pieniędzy nie ma, ale zboża i bydła, i wszelkiego dobytku w bród...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tołstoj, Lew 1957a. Dzieła. 10. Opowiadania, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.