kapłan-rytualista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ofiary składano z zachowaniem złożonego ceremoniału i odpowiednich przepisów mających zapewnić m.in. wymaganą czystość. Przypominają one współczesne zasady higieny, w starożytności jednak wszelka nieczystość miała związek z magią i niedopatrzenia w tej dziedzinie karane były nawet śmiercią. Poza tym chodziło o „ważność” ofiary, o to, aby bóstwo przyjęło ją i wysłuchało próśb ofiarującego. Dlatego obrzędu dokonywał w jego imieniu kapłan-rytualista, znający doskonale niezbędne przepisy. Z ofiarowywanych produktów urządzał on ucztę bogom, w której niekiedy brali udział i kapłani...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Keller, Józef (red.) 1968. Zarys dziejów religii. Praca zbiorowa, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.