jednoroka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — He... he... Ładna mi wojna. Choć właściwie wtedy się zaczęło. Bo mojego Kazka wzięli pod szkiełko. Wyszło na jaw, że i w wyższej prymie coś „anty“ narobił, że i w wojsku zrezygnował z „jednoroki“. To było wtedy modne. Polacy nie chcieli być oficerami pruskiej armii... No i tak przed tatuńciem bramy wszystkich Heidelbergów się zamknęły. W całych Niemczech. I co miał z tego on lub kto...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rychlewski, Janusz 1949. Człowiek z gutaperki, Warszawa : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.