inteligentka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Krytyka przeważnie uznała fakt ten za utrudnienie sobie zadania. Ja go, przeciwnie, nazwę ułatwieniem, i to dokonanem celowo. Zwalnia ono najpierw autorkę od odpowiedzialności opisowej, a jeżeli słusznie, że krajobraz jest, według pięknego określenia Amiela, "un état d’âme“, to ona czyni z Ameryki Południowej un état d’âme nie swój, nie inteligentki, ale chłopa polskiego. 1 to odrazu zbliża do niej egzotyczny, nieznany jej zresztą krajobraz, nagina go do jej zwykłej natury, stapia jego odporność, zmniejsza kolosalność, przyćmiewa kolorowość, upraszcza fantastyczność — wszystko to omal niedosięgalne do przedstawienia na nieznane, żeby nie popełniać wypaczeń...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dickstein-Wieleżyńska, Julja 1927. Konopnicka. Dzieje natchnień i myśli, Warszawa : Księgarnia K. Wojnara i S-ki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.