impetowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Puścił się tylko panicz na awantury i aż do Paryża się zabłąkał, gdzie mu się nie najlepiej powodziło, bo był chudeusz i trochę pijaczyna. Dawszy mu więc nieco pieniędzy, odczepiliśmy się od onego ptaszka, który mi się niepodobał zgoła, bo miał minę człowieka impetowego i jakoś nie dobrze z oczów mu patrzało«. Gdy wybuchła rewolucja, Łazowski, choć miał niemało do stracenia, bo był już majętnym właścicielem domu w Issy pod Paryżem, a nadto był ojcem córki-jedynaczki, dał się porwać prądowi rewolucyjnemu, odznaczył się przy napadzie na pałac Tuileryjski w dniu 10 sierpnia 1792 r...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Hoesick, Ferdynand 1923. Paryż, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.