impersonalium

Słowo poświadczone w fotocytacie:

(...) taedet (z akuzatiwem i genetiwem), np. taedet me alicuius rei 'czuję wstręt do czegoś’, podobnie poklasyczne veretur, np. niiiilne te populi veretur 'czyż nie ogarnia cię strach przed ludem?’, dolet (z datiwem), np. mihi dolet 'boli mię’. Trzeba wspomnieć, że niektóre z tych impersonaliów, aktywne w czasie teraźniejszym, używają formy pasywnej w perfectum, np. me puditum est itp. (por. A. Ernout i F. Thomas, 1953, 209)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):

Lokalizacja ekscerptu na stronie:

Adres bibliograficzny:

BPTJ - Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego (Kraków / Wrocław / Warszawa)

Etykiety gramatyczne poświadczenia:

rzeczownik liczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.