imienno-nazwiskowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Od postaci Jan już w staropolszczyźnie powstały dość liczne hipocoristica. Wiele z nich stało się podstawą dalszych imienno-nazwiskowych derywatów. Zarówno od postaci podstawowej, jak i od derywowanych powstały liczne nazwy miejscowe, od których się z kolei tworzyło nazwy osobowe, głównie nazwiska. Ponieważ przy tworzeniu nazwisk znaczną rolę odgrywała analogia, dlatego też przy większości nazwisk na -ski trudno dziś orzec, czy pochodzą od nazw miejscowych, czy osobowych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kucała, Marian 2000. Polszczyzna dawna i współczesna, Kraków : IJP PAN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.