ignorancjusz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Posiedzenia trwały po 3—4 godzin, a połowę czasu zabierał Henryk Schmitt, strasznie nieprzyjemna osobistość. Nadęty pęcherz, zarozumiały na swe łokciowe dzieła, uczony ignorancjusz, figura płaszcząca się wobec namiestnika, a pomiatająca tymi, których w swej próżności za niższych od siebie uznała. Schmitt był istną plagą instytucji; zrazu zaimponował namiestnikowi swą niezmierną pilnością, a pochlebstwem wkradał się w jego łaski...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chłędowski, Kazimierz 1957. Pamiętniki. T. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.