idylliczność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Po Brahmsie nastąpił Koncert skrzypcowy Beethovena. Zygmunt nie lubił tej kompozycji, choć kiedyś, w dzieciństwie wydawała mu się cudowna. Beethoven nie jest w niej prawdziwym Beethovenem — sięga po jakąś roztapiającą się „boskość“ *— a wyrzeka się swej ludzkiej gwałtowności i realności — to coś niby Mozart, lecz bez mozartowskiej magii dźwiękowego języka; najbardziej ludzka jest może część trzecia, choć i tu za dużo jest gładkiej idylliczności, która niezbyt przystoi gwałtownemu ,,zaklinaczowi burz“. Ostatecznie Koncertu tego można by było słuchać nawet dziś — gdyby nie pogrążył go — wykonawca. Był nim słynny zagraniczny skrzy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kisielewski, Stefan 1957. Sprzysiężenie, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.