humorystyczność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Żywioł komizmu wiąże się jednak w opowiadaniu przede wszystkim z postacią Franciszka Lancety. Stary wdowiec jest śmieszny, nie jest jednak — zgodnie z klasycystycznymi zaleceniami — niegodziwy192. Płonie żądzą do Zuzanny i ubiega się o jej rękę, co kończy się zabawnym fiaskiem. Humorystyczność postaci jest podkreślana środkami stylistycznymi: epitetami i przenośniami typu: „opleśniały stary”, starzec „lodowatą zaślepiony miłością”, „stary bzdyk”, „musiał nieborak lizać starą łapę” itp...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Michałowska, Teresa 1970. Między poezją a wymową. Konwencje i tradycje staropolskiej prozy nowelistycznej, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.