homofoniczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) razem może wyjątkowo pewna specjalnie silna indywidualność, same przez się tworzyć pewną epokę (Bach, który właściwie przeciwstawia się jako polifonista praw’om swojej epoki, zdążającej do skrystalizowania faktury homofonicznej systemu dur — moll, tworzy epokę baroku w muzyce), może też wyrażać sobą pewną charakterystyczną dyspozycję środowiska (wspomniany już Couperin), lub tę dyspozycję środowisku narzucić (dramat muzyczny Ryszarda Wagnera)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ŻSztuk - Życie Sztuki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.