gęściutki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Rozstępu ją się łagodnie sosny na polanie szerokiej. U brzegów paprocie pierzaste, wysokie, ozdobne. Te, co tam w lasku rosły wysoko, niemal do ramion. Tu też są wysokie — są takie same, choć nie sięgają do ramion, a może tylko wyrosło się przez ten czas, ale paprocie wcale nie są mniejsze. Nie, na pewno są takie same — może nawet te same? Liście czarnej jagody, krzaczki gęściutkie, kędzierzawe. I dzwonek liliowy gdzieniegdzie — taki sam. A dalej rzeka — jakże się nazywasz, rzeko, tak podobna, rzeko po nocach tamtą melodią szumiąca, tamtym blaskiem lśniąca w lipcowym, słonecznym upale?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wasilewska, Wanda 1956. Pisma zebrane. T. 4. Rzeki płoną, Warszawa : Wyd. MON
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.