gumować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ziemski mundur”. Mamy nadto na tle swojskim wybornie z natury przerysowaną, postać bardzo sympatycznej odmiany litewskiego szlachcica z rycerskiego stanu, Tatara Amurata. „Lat z górą pięćdziesiąt, łysy, wąs zawiesisty, nie po dworsku zakręcony i gumowany, a suty i obwisły, że mu aż gębę zakrywa. Facies przystojna, chociaż nieco śniada i tandem za szeroka wydaje jego progeniturę. Na nim kurtka i szarawary płócienne, szyja i łeb...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zyndram-Kościałkowska, Wila 1907. Szkice literackie. I. Ignacy Chodźko, Warszawa : Druk. Ed. Nicz i S-ka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.