gulgotanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) mi, jakby go obudzono z głębokiego snu. Opuściwszy trąbę, która z brzękiem upadła na rusztowania wieży, począł gwałtownie machać rękami, siląc się w ten sposób unieść się w powietrze i popłynąć szlakami żórawi i dzikich kaczek. Gdy jednak sztuki tej nie zdołał dokonać, z gardła jego wydobyło się gulgotanie, podobne do klangoru żórawi. A był to okrzyk pełen grozy, hasło bojowe, którym burmistrz wzywał poddanych przeciwko intruzom, którzy przemocą wdarli się do jego podniebnej domeny...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Truchanowski, Kazimierz 1936. Ulica Wszystkich Świętych. Powieść, Warszawa : Nakł. Księgarni F. Hoesicka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.