gonor

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nie pozwala. Poczciwy Maciej honor zawsze gonorem mianował. Rozpytawszy się więc o tego sampana Żułowicza 8, czy podobnie nazywającego się, powierzyłem się jego przewodnictwu, licząc coś na moje szczęście. Już mnie to boleśnie dotknęło, że, pierwszy mieszkaniec na całej Litwie, napotkał się przewodnik, którego opłacać musiałem i zdarł mnie niemiłosiernie, zabrawszy prawie wszystko, co mogłem mieć od innych, a w końcu od marszałka. Wkrótce...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Golejewski, Henryk 1971. Pamiętnik. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.