gargot

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie, nie mogłem wytrzymać, a tu taka jesień, że mi się chciało wyć z rozpaczy. Zimno, ciemno, mokro, nudno. Jezus, jeśli się nie wścieknę, to i tak mnie diabli wezmą. Nie, nie mogłem wytrzymać. Jadę do Paryża. Co tam, oczyszczę się nieco. Szóste pięterko, obiad w gargocie co drugi dzień — głupstwo, ale człowiek przynajmniej oddychać będzie mógł. Uważa pani, ta Stabrowska sfiksowała, udaje literatkę, smaruje głupstwa i czy kto chce, czy nie chce, musi wysłuchiwać. No, niechby pisała, jest to taka dobra choroba jak katar chroniczny, ale czemu chce, żeby ludzie oddychali miazmatami tych głupstw...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Reymont, Władysław Stanisław 1968. Fermenty. T. 1-2, wyd. trzecie, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.