fortelny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) (I 2) Szczęście wzajemności i gorycz zawodu; niepokoje dążenia i radość osiągnięcia; rozkosz posiadania i żal straty: oto typowe wątki zbioru. Powtarzając chętnie pacierz za swoimi panami ojcami literackimi, głosi nasz liryk nie raz (i nie dwa razy), że kobiety są fortelne; że młodość mija, a z nią widoki miłości maleją; że rozstanie jest próbą prawdziwego uczucia; że na wsi kocha się czulej niż w mieście; że miłość przyprawia o cierpienia, ten jednak tylko prawdziwie kocha, co cierpiał; i tym podobne rzeczy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1952. Studia i rozprawy. T. 1-2, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.