finałek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W liście Chopina, jeszcze w r. 1839 z Nohant do Fontany pisanym, znajdujemy następującą wiadomość: „Ja tu komponuję Sonatę si bemol minore... Marsz żałobny, którego masz już egzemplarz... i Finałek nie długi, może ze trzy stronice. Lewa ręka unisono z prawą, ogadują po marszu“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Opieński, Henryk 1925. Chopin, wyd. 2, Lwów ; Warszawa : Książnica-Atlas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.