erotyk-skarga

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) staropolskiemu językowi uczuć (miłość ‘osoba ukochana’)23, nie jest obce i językowi współczesnemu. Przyjęcie takiej interpretacji ukonkretnia adresatkę owej miłosnej skargi (jakąjest w istocie nasz wiersz), mocno też osadza anaforyczne zaimkowe/e (=jej) w kontekście. A więc to nie wszechwładna miłość (‘amor’) \ecz miłość ‘ukochana’ (persona dilecta) tak bardzo zaślepiła autora (podmiot liryczny) naszego erotyku-skargi, iż się zdał na jej łaskę i niełaskę, jakby już nikogo innego na świecie nie znał. Rozważmy i takie przesłanie naszego wiersza...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borejszo, Maria, Mikołajczak, Stanisław (red.) 1998. Viribus unitis. Księga poświęcona Profesor Monice Gruchmanowej w 75-lecie urodzin, Poznań : WiS
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.