dzik-samotnik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) do trumny sam nie włożę, zegarek, krawat — nic to nie dało. Raz tylko to włożył, jak zęby go bolały i do dentysty ruszył, ale i to nie dojechał: PKS akuratnie się spóźnił, to Jasiu nie doczekawszy się — wziął i sam zęby trzy pod rząd miedzianym drutem obwiązał i za jednym zamachem kłopotu się zbył. To komu ja te ziemię zostawię, jak on taki dzik-samotnik? „Jasiu, może ty by się na koniec tej jesieni ożenił, a?” „A która mnie zechce, jak ja nie tańczący?” Nie ma rady — myślę sobie. — Trzeba prowokacje zrobić, ina...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mularczyk, Andrzej 1983. Czyim ja żyłem życiem, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.