dwuroże

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W łanach tego samego żaru stoi jej Mojżesz, najpotężniejszy Mojżesz w poezji polskiej. Rozumiała go jako prometeidę. W książce „Mickiewicz, jego życie i duch“ widziała podobieństwo wieszcza po Impro* wizacji do wodza izraelskiego, bo obaj, choć przegrali, po scenie z Bogiem w dwurożu promiennem zeszli między ludzi. Jej Mojżesz jest w tej chwili opuszczony, a w rozpamiętywaniu bólu swego ma świadomość, że będzie pierwszą iskrą z długiej na stulecia girlandy duchów, Bogiem czy górnością rozgorzałych, które padną w progach ziemi obiecanej, nim dzień tryumfu nastanie. Jest on z tych, którzy wszystkie soki życia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dickstein-Wieleżyńska, Julja 1927. Konopnicka. Dzieje natchnień i myśli, Warszawa : Księgarnia K. Wojnara i S-ki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.