dusza-intelekt

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) CZAS JĘZYKOWY 117 ogólnych i koniecznych jest człowiek w aspekcie duszy-intelektu, to także sposób ich istnienia jest „duchowy”, „intelektualny”, prócz tego, że jest „ogólny”. Wprawdzie Awerroes myślał, że sama ogólność utożsamia się z duchowością, co jest niewątpliwie błędne, to jednak sama ogólność, wybiórczość i konieczność ujętych układów treściowych jest proporcjonalna (jako oderwana od jednostkowej materii) do niematerialnego sposobu istnienia intelektu-duszy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krąpiec, Mieczysław Albert 1995. Dzieła. T. 13. Język i świat realny, Lublin : KUL
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.