dudowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 210 STANISLAW WESTFAL uzewnętrznia w dopełniaczu liczby mnogiej, który może być dud albo dudów (,,Pohukadła dudowe wsiąkały wszędzie jak kurz”, 113); rzeczownik dzieci trudno uznać za nijaki tak jak dziecko, gdyż historycznie rzeczy biorąc jest to rzeczownik tego typu co i np. żeńskie nici (,,Goście bowiem bywali : tatowi, mamowi, dzieciowi i służącowi”, 113)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.