dryfować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Rzucił okiem wbok: grzebienie jeden za drugim w niewielkich odstępach szły ukosem na niego. Między niemi kipiały bulkotliwe, drobne wiry, rozlewające się nagle w białe, rozkędzierzawione płaszczyzny. Właśnie na tych płatach piany tracił swój rozpęd, dryfując wolno, lecz nieuniknienie wstecz. Groźba płytkiego morza: wessanie — stanęła w całej pełni przed przytomnemi, doświadczonetni oczami marynarza. Skierował uwagę na dalszy zakręt brzegu, ustawiając się-w trzyczwarte do fal: zyskiwał na ich pomocniczem działaniu. Nakrywany wybluzgami zboku, płynął teraz równomiernie, regulując każdy ruch, szczędząc oddech...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brzęczkowski, Jerzy 1931. Wraki. Powieść, Warszawa : Nakł. Gebethnera i Wolffa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłów

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.