drwina

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i t. d.). Nie lubią oni występować z niemi otwarcie, nie atakują religii, owszem, w pismach wyrażają się o niej z uszanowaniem, ale w gruncie są tern, co w wieku XVIII nazywano filozofami. Ale w początkach naszego wieku nastał zwrot ku chrześcijaństwu, zwrot bardzo silny, jak gdyby mu nagrodzić chciano drwiny Voltaira i zgorszenia kultu rozumu. Dla Napoleona była religia żywiołem i warunkiem politycznego porządku; dla Chateaubrianda sentymentalnera roztkliwieniem; ani „Duch Chrystyanizmu”, który chciał Pana Boga zrobić poetycznym, ani konkordat, który otworzył Jego kościoły, nie były jeszcze dowodami głębszego i silniejszego, ani powszechniejszego zwrotu religijnego w umysłach. Zwrot ten dokonał się przez...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1904. Historya literatury polskiej. T. 4-5, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.