drobnozęby

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) słabości... Klaudyna wstydziła się wobec tych sprzętów, które chropawe i wyprostowane, już znowu nieważne i do siebie podobne, gapiły się zewsząd przed siebie, podczas gdy jej mąciło się w głowie od świadomości, że oto stoi tu i czeka na nieznajomego. A przecie w jakiś niejasny sposób rozumiała, że pociąga ją nie ów nieznajomy, lecz tylko to stanie tu i czekanie, ta jakaś drobnozęba, szalona, wystawiona na łup błogość, że jest sobą, człowiekiem, który w tym swoim przebudzeniu pośród bezdusznych rzeczy nagle się otworzył niby rana. I gdy tak czuła bicie swego serca, jakby miała w piersi jakieś zwierzę — oszalałe, zabłąkane skądsiś w nią — ciało...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Musil, Robert 1995. Sześć kobiet. Opowiadania, tłum. T. Jętkiewicz et al., Poznań : Zysk i S-ka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.