dorywać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rzał się. Ileż razy widział poza sobą grzmiącą, zlewającą się lawinę z jeźdźców i koni — i za każdym razem serce ściskał mu strach przed tym, co nadciąga, i jakieś niewytłumaczalne uczucie dzikiego, zwierzęcego podniecenia. Od chwili, gdy wypuszczał konia, do tej, kiedy dorywał się do przeciwnika, był nieuchwytny moment wewnętrznego przeobrażenia. Rozum, zimna krew, rozwaga — wszystko opuszczało Grigorija w owo straszne mgnienie i tylko zwierzęcy instynkt władczo i niepodzielnie obejmował kierownictwo nad jego wolą. Gdyby ktoś mógł popatrzeć na Grigorija podczas ataku, na pewno myślałby, że ruchami jego rządzi chłodny, niezachwiany rozum. Tak były one na oko pewne, odmierzone i rozważne...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szołochow, Michał 1955. Cichy Don. T. 3-4, tłum. W. Rogowicz, A .Stawar, wyd. 6, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo