dokuczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zadrzemał. Przychodziły dalekie głosy, mąciły się obrazy ludzi i spraw, nad którymi już porosła trawa. Mały Marcinek pasie krowy na wygonie — uparte, dokuczne są krowy w gorący dzień. Ani się paść, ani co, tylko za szkodą patrzeć. — A sąsiadowi chłopcy w strudze opodal ryby łowią, oj, chce się ku nim skoczyć, chce okrutnie. —...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wasilewska, Wanda 1952. Ziemia w jarzmie. Powieść, wyd. 5, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.