desygnatywny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Myśl tę podjął Quine w [Notes] konstruując pojęcie desygnatywnej i niedesygnatywnej roli nazwy w zdaniu. O ile koncepcję Russella można traktować jako ograniczenie zasady przedmiotowości zdania przez wskazanie warunku, jaki musi spełniać nazwa, aby zdanie nazwę tę zawierające było zdaniem o przedmiocie, do którego się ona odnosi, o tyle pomysł Quine’a jest równoznaczny z ograniczeniem tej zasady w drodze sformułowania warunku, który musi spełniać zdanie, aby być zdaniem o przedmiocie, do którego odnosi się pewna nazwa w zdaniu tym występująca. Jest to, jak się zdaje, najwłaściwszy kierunek reinterpretacji...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
SFil - Studia Filozoficzne (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.