dekonstruktywny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) kiem „skąd?” i „jak?” są więc genius loci i spiritus movetis podważanych teorematów, epistematów czy filozofematów, a nawet dowolnych wypowiedzi czy obiegowych wyrażeń, jak to pokazują przykładowo dwie powyższe, zaledwie naszkicowane dekonstrukcje „avant la lettre”, dwie „rozbiórki” podjęte wprawdzie po zapoznaniu się z pracami Derridy, lecz bez nawiązania do jego dekonstruktywnego programu. I w tym przypadku, podobnie jak we wszystkich innych, to, o czym jest mowa, oraz ten, kto mówi, przez dekonstruktora są pozostawieni na uboczu, ażeby na środek mogły się wysunąć duch ukryty za literą i litera osłaniająca ducha. Nie tylko teoria może być poddana dekon...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Cichowicz, Stanisław 1996. Moje ucho a księżyc. Dywagacje, diagnozy, Gdańsk : słowo/obraz terytoria
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.