czasowo-trybowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dodatkowo paradygmat łacińskiego tematu werbalnego obejmuje dwa mniejsze zbiory form: 1. Formy pseudoosobowe i pseudoorzekające z ograniczonym zróżnicowaniem osoby i liczby i pozbawione właściwie zróżnicowania czasowo-trybowego, używane w rozkazach. Konwencjonalnie noszą one nazwę „imperatiwów“: arna 'kochaj!’, amäte 'kochajcie!’, amätö 'kochaj (w przyszłości), niech on kocha! (w przyszłości, później)’...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Hockett, Charles F. 1968. Kurs językoznawstwa współczesnego, tłum. Z. Topolińska, M. Jurkowski, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.