conocny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) właśnie pod rządami pozytywizmu. I choć parokroć opieśniła jego prawdy, widać skądinąd, jak on jej duchowo (nieświadomie) nie wystarcza, skoro się stale poza pole doświadczenia wyrywa tęsknotą. Jej pytania conocne, rzucane gwiazdom, idą już w komory bytu, na których drzwiach pozytywizm wypisał swoje nieugięte „agnosko". Nawet Asnyk, zabłąkaniec w pozytywizmie, wyczuł, co w nim jest mocą, i tu się oparł, znalazłszy lek przeciw doktrynie w samem sercu doktryny, U Konopnickiej niema nic oprócz interrogowania, żadnego trwałego gruntu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dickstein-Wieleżyńska, Julja 1927. Konopnicka. Dzieje natchnień i myśli, Warszawa : Księgarnia K. Wojnara i S-ki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.