burzca

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) -ulec : gw. łamulec «drąg do kruszenia skał» (w podobnej funkcji słowotwórczej używana bywa i formacja bezsufiksalna, rdzenna: łom); -ca : łowca, mówca, kłamca, twórca, stp. pierca, pławca, sądźca, burzca, stanowca, żerca („czas, żerca niesyty wszystkięh rzeczy“ — XVIII w.), rozjemca, wybawca, wynalazca-, -owca : wykładowca; -erca : blużnierca, morderca, szyderca; -ica : ciągnica «to, co ciągnie, maszyna do równania wełny», -nica : odkładnica «to, co odkłada (skiby)», czarownica; -ownica : dźwigownica, gw. krajownica «deska do wyciskania sera»;...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Doroszewski, Witold 1963. Podstawy gramatyki polskiej. Cz. 1, wyd. 2, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.