buropopielaty

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Żyły, jak powiadam, za pan brat. A przecież różniły się bardzo od siebie. Dla królika wiele miałam sympatii — za jego miłe, zgodne, figlarne usposobienie, za humor, dobry apetyt, za cały w ogóle stosunek do dzikiego i posępnego z natury zająca. Nie mogę jednak zataić, że bardzo przy nim tracił. , Ten królik był cały buropopielaty i dawniej wydawał się zupełnie podobny do zająca. Jadł przy tym to samo, co zające, kicał, stawał słupka, ruszał tak samo swoim potrójnym nosem. I uszy miał takie same, i ogon krótki i zadarty, i łapy zadnie długie jak u kangura — wszystko niby podobne. Tyle tylko, że mięso po upieczeniu białe. Mniejsza jednak o mięso: ale dusza w tym mięsie była też zupełnie inna...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nałkowska, Zofia 1956. Pisma wybrane. T. 1-2, wyd. 2 rozszerz., Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.