burgundzko-flamandzki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) (w. XIV). < > , Na obszarze Czech Karola IV krzyżowała się sztuka pochodzenia francuskiego z włoską, a w wyniku tego płodnego zderzenia rodziło się tu piękne lokalne malarstwo, określone przez naukę pojęciami trzech stylów, jakie się pojawiły w okresie od r. 1350 do 1380. Pierwszy z nich posiadał charakter raczej włoski, ostatni zaś raczej francuski, ściślej burgundzko-flamandzki z przewagą odrębnych, miejscowych czynników. To malarstwo czeskie, zwłaszcza stylu III wywierało silny wpływ zarówno na Śląsk, jak Małopolską z Krakowem, warunkując zwłaszcza nasze malarstwo sztalugowe pierwszej połowy w. XV. — Wcześniej jednak malarstwo nasze wypowiadało się w dziedzinie witrażownictwa i fresku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dobrowolski, Tadeusz 1959. Sztuka Krakowa, wyd. 2, rozszerz. i popraw., Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.